Solliciteren, het vervolg - Job interview continued.

Sinds het vorige sollicitatiegesprek zijn er zo'n 2 weken voorbij gegaan.

Twee hectische weken die in mijn hoofd veeleer op 2 maanden lijken.
Twee weken waarbij dag per dag de spreekwoordelijke emmer steeds voller voelde worden.
Twee weken die geëindigd zijn met veel tranen, een verkoudheid en het gevoel doodmoe te zijn en het allemaal niet meer te zien zitten.
Twee weken die een duidelijke overbelasting waren.

Wachten op het resultaat van interview 1 en ondertussen proberen voorbereiden aan interview 2.

Het resultaat van interview 1: "geschikt bevonden, maar aangezien er slechts 1 openstaande vacature was, gaat die naar iemand anders en sta ik op de 2de plaats".

Ik heb heel toevallig iemand terug gezien die mij ongelofelijk gekwetst heeft, maar waarvoor ik nu gewoon lucht was.

Het rouwproces waar ik al meer dan een jaar aan bezig ben, kwam plots weer heel sterk naar boven.

Mijn therapeute was dan ook nog eens geveld door een griepachtig virus.

Zoals ze zelf ooit mooi voorstelde: ze heeft een hele grote batterij, maar als die leeg is dan heeft ze geen reserve om op te teren. Daar tegenover heb je mijn minder grote batterij die een serieuze reserve heeft waarmee ik lang op halve kracht kan verder gaan.

Gelukkig was ze (soms) wel bereikbaar via mail en sms.

Het besef dat ze er op die manier toch nog was, zorgde voor een beetje gemoedsrust.

Al moet ik heel eerlijk zeggen dat die 2 weken op de duur wel heel lang duurden en dan word ik een "lastige" cliënt.

Interview 2 dus:

• ik kende de persoon die het interview deed en diegene die secretaris was. Desondanks was het een heel ander gesprek dan ik gedacht had. De manier waarop de vragen gesteld werden, was voor mij niet makkelijk. Ik wist nooit goed waar hij naartoe wou. Naar mijn aanvoelen stelde hij de vragen niet concreet genoeg. Af en toe gaf ik een antwoord dat uiteindelijk wel correct was, maar toch niet specifiek genoeg was. 
• er waren een paar praktijkoefeningen bij. Dit was een complete verrassing. Ik heb een hekel aan toneelspelen en heb dat ook gezegd. Al bij al viel dat uiteindelijk nog wel mee denk ik.
• De grootste moeilijkheid was toch weer mijn gebrek aan ervaring bij het bedrijf. Het uit het hoofd leren van een organigram om de structuur zogezegd te kennen, blijf ik een vreemd gegeven vinden waar ik ook niet goed in ben. Zelfs al weet ik op papier hoe die structuur er uit ziet dan kan ik in praktijk toch nog steeds niet de juiste personen koppelen aan de theorie.
• Datgene waar ik me goed op voorbereid had, werd dan slechts heel beperkt aangehaald. Natuurlijk kon ik daar dan wel op antwoorden dus dat zat wel goed.
• De job waarvoor ik nu solliciteerde, is een veel meer praktijkgericht dan wat ik nu doe. Bij de vragen of ik x of y al meegemaakt heb, moest ik dan ook telkens weer negatief antwoorden.
• In mijn ogen is het niet goed verlopen en achteraf gezien, denk ik dat ik maar 1 echt positief punt waardoor ze mij zouden kunnen aannemen. Ik ben namelijk onmiddellijk beschikbaar. Als ze me zouden zeggen dat ik volgende week woensdag moet starten dan is dat mogelijk. Mijn huidige dienst gaat me laten vertrekken.

Maandag krijg ik het resultaat van dit gesprek. 

Ik ga er niet op hopen dat het een positief resultaat zal zijn. Vermoedelijk blijf ik nog wel eventjes op mijn huidige functie zitten.

More than 2 weeks have passed since my last job interview.
Two very hectic weeks that felt like 2 months.
Two weeks where I felt my proverbial bucket filling day by day?
Two week that ended in tears, a serious cold, being exhausted and feeling fed up with everything.
Two weeks that were an overload.

I had to wait for the result of my first interview and meanwhile trying to prepare the next one.
I received the result several days ago: "I apt for the job, but as there was only one vacancy they gave the job to someone else so I ended second place".

I happend to see someone that hurt me really badly, but to whom I was only air that day.
The mourning process I'm still going through for over a year came back real hard.

On top of all that my therapist was ill with flue.
She told me once that she has a huge battery, but when it runs empty she has no reserve left. 
I, on the other hand, have a smaller battery but a larger reserve to go on and on and on.
Luckily I could reach her (sometimes) by mail and texts.
The knowledge that she hadn't abandoned me, made me feel a little bit more at ease.
Although I have to admit that 2 weeks is a long period in the end and I always think that I'm a difficult client.

So, interview 2:

• I knew the man who did the interview and the secretary. It was a totally different interview than I had imagined. The way he asked the questions was difficult for me. I never quite understood what he wanted to hear. It felt like his questions weren't specific enough for me. Certain answers were correct, but weren't what he wanted to hear. He wanted some very specific answers.
• I had to do some practical exercises as well. I was totally surprised. I hate acting and I told them that I am not good at it. In the end these went rather well, I think.
• It appeared that my greatest weakness (again) is a lack of experience in the company. I can learn organisation charts by heart, but I don't see the point and I am not good at it. Even when I know what the company looks like in theory it doesn't give me the practical skills to know which people to contact for which question. It something you have to learn by working, I think.
• Some points that I studied really hard for were only asked very briefly. I could answer these questions so that went alright.
• This job is much more practical than the one I'm doing now. So when they asked if I had already been in situation x or y, I always had to give a negative answer.
• So all in all it didn't go well. I think I have only 1 really good advantage that might make a difference. I am practically immediately available. If necessary I can start this new job next wednesday, so to speak, because I know that I can leave my current position without any problems.

I'll get the result next monday.
As I don't have a good feeling, I don't think it will be a good result. 
I think I'll stay a bit longer where I am now.