Jojo vol tranen - Yoyo of tears

Dikwijls,

als vermoeidheid regeert
en uitputting nadert

ontwaakt er een jojo vol tranen.

Op en neer

net niet wenen en dan weer weg

tranen die klaar zitten

tranen die niet kunnen vallen.

Een beeld, een woord, een melodie
de jojo stijgt gestaag,
soms met sprongen.

Stilte, rust

de jojo zakt naar beneden,
maar valt nooit.

Slapen.

Warmte.

Een deken over mijn hoofd.

Een kat op mijn buik.

Langzaam
het touw van de jojo oprollen
ontwarren

Langzaam...

Often
when fatigue reigns
and exhaustion draws near
a yoyo of tears awakens.

Up and down
not quite crying and it's gone again
tears in stand-by
tears that can't fall.

An image, a word, a tune
the yoyo rises relentlessly
sometimes by leaps and bounds.

Peace and quiet,
the yoyo drops down
but never falls.

Sleeping.
Warmth.
A blanket over my head,
a cat on my belly.

Gently
rolling up,
unraveling
the string of the yoyo.

Slowly.