Op de parking van het station zag ik een man in z'n auto kruipen.
Nou ja, auto....zo'n monovolume-achtig voertuig, maar dan zonder passagierszetels achteraan.
Het enige wat achteraan in de auto te zien was, was een hele grote, harige, witte hond.
Een hond die zo enthousiast was toen de man instapte dat hij bijna bovenop de man kroop.
Het deed me lachen.
Een hond heeft niet veel meer nodig dan z'n baasje om gelukkig te zijn.
Een paar stappen verder reed een fietser me voorbij.
Hij zag me lachen en riep achter zich: "jij bent gelukkig!"
Het duurde een paar seconden, maar ik kon nog net op tijd antwoorden: "ja! Vandaag wel!" en ik voelde me ook echt gelukkig....
Om de week compleet goed te maken, hoorde ik gisteren dat een van onze externe partners tegen mijn collega vol lof over me gesproken had. Een goede werker zoals ik zou hij graag als collega hebben.
Wat een compliment zeg....
http://www.huffingtonpost.com/2014/03/20/happiness-self-help_n_4979780.html |
While walking to my car on the parking of the station I saw a man getting in his car.
Not a family car, but a monovolume without passenger seats in the back.
The only thing visible in the back of the car was a huge and hairy white dog.
A dog so happy to see his owner that it tried to sqeeuze in the driver's seat with him.
It made me laugh.
A dog doesn't need much to be happy, just seeing its owner is enough.
I walked along and was passed by a man on a bike.
He saw me smile and called: "you are happy!".
It took me a couple of seconds, but I answered him just in time: "Yes, today I am!" and I really felt happy.
To make this week complete my colleague told me yesterday that one of our external partners spoke very highly over me. That person said he'd like to have a good worker like me as a colleague.
I never have had such a compliment before....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten